Eilandgevoel

Iedereen wil wel eens ontsnappen naar een onbewoond eiland. Vlakbij Angers kan dat. Ten noorden van de stad ligt het eilandje van Saint-Aubin (L’île Saint-Aubin). Je geraakt er enkel  met een kleine veerpont. 

Op de plek waar het veer de wal raakt, staat een oud huis. Vroeger woonde de veerman hier, vandaag baat Alexandra er de Guinguette du Port de l’île uit. Ik beland hier na een rit van twee uur in de gietende regen, van Orléans naar Angers. Wanneer de zon weer doorbreekt, lijkt dit me de ideale plek om mijn dag in schoonheid af te sluiten. Het is een schilderachtige omgeving met een eeuwenoude plataan, rust en kalmte, een zonsondergang die weerkaatst in de Mayenne, een sprankelende crémant brut in mijn glas. En het gezelschap van Bowie, Alexandra’s hond, die verlekkerd naar mijn planche de charcuterie zit te lonken. Ik ben nog aan het genieten van een tweede glas, als ik iemand luid “Dernier bac” hoor roepen. Het veer, afgestemd op het ritme van de zon, begint aan zijn laatste oversteek van de dag! Overzwemmen lijkt me geen optie, dus ik haast me om de andere oever nog te halen. De volgende dag keer ik terug, dit keer met een iets ruimere timing, voor een ontspannen fietstochtje op dit autovrije eiland.